فرآیند تولید از نخ پلی استر کم الاستیک با نخ استاندارد پلی استر یا سایر انواع نخ های الاستیک، در درجه اول به دلیل ترکیب الیاف اسپندکس، که خاصیت ارتجاعی را فراهم می کند، متفاوت است.
پلیمریزاسیون: فرآیند با پلیمریزاسیون آغاز می شود، جایی که مواد خام پلی استر، معمولا اسید ترفتالیک خالص شده (PTA) و اتیلن گلیکول (EG) برای تولید تراشه های پلیمری پلی استر واکنش نشان می دهند.
اکستروژن: در فرآیند اکستروژن، تراشه های پلیمری پلی استر ذوب شده و از طریق اسپینرها اکسترود می شوند تا رشته های پیوسته را تشکیل دهند. این رشته ها برای جهت دهی مولکول ها کشیده می شوند و استحکام و خاصیت ارتجاعی را بهبود می بخشند.
ترکیب اسپندکس: در مورد نخ پلی استر با الاستیک کم، الیاف اسپندکس وارد فرآیند می شوند. اسپندکس که با نام های الاستین یا لیکرا نیز شناخته می شود، یک الیاف مصنوعی است که به دلیل خاصیت ارتجاعی فوق العاده اش شناخته می شود. این الیاف اسپندکس معمولاً در طول فرآیند ریسندگی به فیلامنت پلی استر وارد می شوند.
اختلاط و ریسندگی: الیاف پلی استر و اسپندکس بسته به کشش مطلوب نخ نهایی با نسبت های مناسب با هم مخلوط می شوند. این مخلوط مخلوط سپس با استفاده از روش‌های سنتی ریسندگی به نخ ریسیده می‌شود.
کشش و بازپخت: پس از ریسندگی، نخ ممکن است تحت فرآیندهای کشش و بازپخت قرار گیرد تا مولکول‌ها را بیشتر کند و کشش، استحکام و ثبات ابعادی نخ را بهبود بخشد.
پیچ و تاب و بافت: The نخ پلی استر کم الاستیک همچنین ممکن است برای بهبود ظاهر و احساس دست، و همچنین برای بهبود توانایی آن در نگه داشتن رنگ، پیچ خورده و بافت شود.
بسته بندی: در نهایت، نخ پلی استر کم الاستیک روی مخروط ها یا سایر اشکال بسته بندی برای توزیع به تولید کنندگان نساجی پیچیده می شود.
در مقایسه با تولید نخ پلی استر استاندارد، تفاوت اصلی در افزودن الیاف اسپندکس و تنظیمات انجام شده در فرآیند ریسندگی برای مطابقت با الزامات کشسانی نهفته است. این ترکیب از الیاف اسپندکس به نخ پلی استر با قابلیت ارتجاعی کم اجازه می دهد تا خواص پلی استر (مانند دوام، خشک شدن سریع و حفظ شکل) را حفظ کند و در عین حال کشش و انعطاف پذیری را نیز فراهم می کند و آن را برای طیف گسترده ای از کاربردها از جمله لباس های فعال، لباس های ورزشی مناسب می کند. ، و لباس صمیمی.
صفحه اصلی
نخ بافت کشیده شده